بسم الله الرحمن الرحیم

• اصل اول طب اسلامی است  وخداوند طب اسلامی را در یک جمله خلاصه کرده است و فرموده است که بخورید و بنوشید و اسراف نکنید و خداوند تمام طب را در این خلاصه کرده است
• تعریف اسراف:
• تعریف یک از کلمه اسراف: در لغت آمده که تجاوز از حد وسط را اسراف گویند. سوال حد وسط چیست؟
• تعریف دوم: مرزی بین افراط و تفریط است.
• سوم:راغب در مفردات: تجاوز از حد و مرز هرکاری که انسان انجام می‌دهد
• چهارم: اسراف تجاوز  از حد
• پنجم: بیش از اندازه نیاز انسان کاری را انجام دهد
• ششم: اسراف در خوردن: خوردن بیش از اندازه سیر شدن
• هفتم: اسراف در مقدار معین می‌شود که خروج از حد مقدار وسط را می‌گویند. یعنی اگر کسی غذای کمی بخورد و بمیرد این اسراف نیست
• هشتم: از مرز حلال به مرز حرام خروج نماید
• نهم: خارج شدن از مرز مقدار و نوع غذایی که برای بدن فع دارد و تجاوز به مقداری که به بدن ضرر دارد
• رسول خدا ص: هر چیزی را که میخواهی بخوری اسراف است و باید در خوردن هم در مقدار و هم در نوع جلوی نفس را بگیری(هر غذایی که دلش بخواهد)
• امام صادق ع:  درچیزی که مصلح بدن است اسراف نیست. اسراف در این است که تلف و فساد اموال باشد و در عین حال برای بدن هم ضرر داشته باشد(تلف امواد+ضرر بدن)
• روایت: چیزی که برای بدن صلاحیت داشته باشد اسراف نیست
• نتیجه چیزی که برای بدن خوب باشد هرچقدر که گران هم باشد اسراف نیست
• نتیجه: اسراف در این است که از چییزی استفاده نمایی که برای بدن ضرر داشته باشد هرچند ارزان هم باشد
• در بحث اسراف در موضوع غذا خوردن بیشتر مراد مقدار است
• رسول خدا ص: خداوند تبارک و تعالی ظرف پرشونده‌ای بدتر از شکم خلق نکرده است(تبریزیان: شکم اگر پر شود ضرر دارد و شر است). وقتی انسان اگر نتواند جلوی خود را بگیرد یک سوم شکم برای غذا قرار دهید و یک سوم را برای نوشیدن قرار دهید و یک سوم را برای نفس کشیدن قرار دهید. نتیجه: پس یک سوم برای نفس باید بگذاریم پس همه شکم نباید پر شود و وقتی شکم پر شد یعنی ضرر
• روایت مهم: آدمیزاد ظرفی را بدتر از شکم پر نکند. برای آدمیزاد چند لقمه کافی است. همین قدر که کمر خود را راست نماید. اگر نتوانست جلوی خود را بگیرد پس ۱/۳ غذا و ۱/۳ نوشیدنی و ۱/۳ نفس کشیدن قرار بدهد.
• پس از روایت نتیجه میشود که اگر بیش از یک سوم شکم را پر نماییم می‌شود اسراف
• احراز یک سوم شکم سخت است و تقریبی است.
• امام علی ع خطاب به امام حسن ع : آیا به شما 4 مورد بیاموزم چیزی که اگر بدانی از طب مستغنی باشی: امام حسن ع فرمود بلی: امام علی ع فرمودند: ۱- غذا نخور مگر اینکه گرسنه باشی(پای سفره نرو مگر اینکه گرسنه باشی) ۲-دست از غذا برمدار مگ راینکه اشتها داشته باشی(وقتی اشتهایت تمام شد دست از غذا بکش) ۳- غذا را خوب بجو ۴- قبل از خواب به توالت برو
• باید وقتی اشتها برطرف شد دست از غذا برداریم
• روایت: غذا بخور غذایی که مناسب بدنت باشد. اگر بدنت مرطوب است غذای خشک بخور و اگر بدنت سرد باشد غذای گرم بخور و اگر بدنت گرم باشد غذای سرد بخور و اگر بدنت متعادل باشد غذای متعادل بخور و اگر غذا به اندازه باشد  بدن از آن غذا استفاده می‌کند و اگر غذا به اندازه نباشد بدن از کل این غذا استفاده نمیکند و هیچ فایده نمی‌بیند (چون معده نمی‌تواند غذا را خوب هضم کند و جذب موفق صورت نمی‌گیرد). کسی که به اندازه غذا بخورد این برای بدن نافع است و آب هم همین طور اگر آب به اندازه بخورد برای او نافع است و اگر زیاد بخورد  برای او ضرر دارد و باید به اندازه آب بنوشد. دست بکش از غذا خوردن وقتی که هنوز مقداری میل و اشتها به غذا داشته باشی که این برای بدنت مفید تر است و عقل بهتر کار میکند و برای بدن هم سبک تر است
• برای فهم: وقتی انسان میتواند دو سه لقمه بخورد آن را نخورد
• اسراف خوردن به اندازه سیری است
• باید از خوردن دست بکشد وقتی که هنوز میل به غذا دارد
• همه دنیا می‌فهمند که زیاد خوردن برای بدن ضرر دارد و در شرع و روایت‌ها تصریح شده است
• روایت: معده خانه بیماری است
• روایت: چه بسا یک غذایی و یک بار خوردنی و اسراف کردن مانع از چند وعده غذا بشود
• قرآن: بخورید و بنوشید و اسراف نکنید
• هارون‌رشید طبیب نصرانی داشت که ماهر بود: این طبیب به ابن واقد که یک مورخ یود می‌گوید در قرآن شما خبری از علم طب نیست. باتوجه به اینکه علم دوتاست ۱- علم بدن و علم فقه    . پاسخ میدهد که خداوند تمامی علم پزشکی را در کتاب خود قرار داده استکه  بخورید و بنوشید و اسراف نکنید و پیامبر ما تمامی پزشکی را در یک کلمه گردآوری کرده است و فرمودند: معده خانه بیماری است. این طبیب نصرانی وقتی این را شنید گفت: قرآن و پیامبر شما چیزی دیگری باقی نگذاشته است و همین تمامی علم طب است
• سه احتمال درست در روایت: معده خانه بیماری است وجود دارد:

1. معده خانه غذا است و غذا بیماری زا و سبب بیماری است.(پیامبر هر غذایی که میل می‌فرمودند سپس می‌فرمودند: خداوندا برکت بده به این غذا و غذای بهتری به ما بده- تنها در مورد شیر این را نمی‌گفتند و مشابه این را می‌گفتند که موید مفید بودن شیر است). پس معلوم می‌شود که هر غذایی به جز شیر  ممکن است بیماری زا باشد. صرفا اینکه نفع آن کم باشد اینطور نیست زیرا پیامبر دنبال نفع بیشتر نیست و دنبال رفع و دفع ضرر است.
2. معده مرز بین خارج بدن و داخب بدن است. همراه غذا ویروس و میکروب و قارچ و غذای فاسد و غذای ضرر دار و موارد دیگر هم هست. خود غذا بیماری نیست ولی موارد همراه غذا بیماری‌زا باشد.
3. بدن انسان در زمان غذا خوردن سعی میکند که غذا را هضم کند و در این زمان قلب شروع می‌کند به پمپاژ کردن خون به سمت معده تا اینکه معده کار هضم را انجام دهد و تمام هم و غم دستگاه‌های بدن متوجه و متأثر از معده می‌شود و از کارهای دیگر و حتی قلب از خود قلب  غافل می‌ماند. سیری زیاد بیماری قلبی می‌آورد.

دلیل اینکه زیاد خوردن موجب بیماری می‌شود:

• روایت: هیچ ظرفی را انسان بدتر از شکم پر نکند: اولین موضوعی که به ذهن می‌رسد این است که غذا بیماری است
• روایت: زیاد خوردن مکروه است: کلمه مکروه   به معنی ضرر رساندن است (به عقیده تبریزیان تمام مکروهات ضررهای دنیوی دارند)
• روایت: خداوند از زیاد خوردن بدش می‌آید(مبغوض است). خداوند از چیزی که برای انسان سود داشته باشد بدش نمی‌آید
• روایت: نیست  چیزی  مغبوض تر از شکم پر برای خداوند
• روایت: فاسد شدن بدن (بیماری و ضرر و کاستی و نقص) از زیاد خوردن است
• روایت: همانا بدن طغیان می‌کند بخاطریک وعده غذا. ظغیان بدن به معنی نافرمانی است و وظایف خودرا به خوبی انجام ندادن است.
• روایت: شکم طغیان می‌کند
• روایت: زیاد خوردن و زیاد خوابیدن نفس را فاسد می‌کند و برای انسان مضرت همراه می‌آورد
• رسول خدا ص: مبادا شکم را پر کنید زیرا این سبب فساد بدن و بیماری  و سبب کسل شدن بدن از عبادت است
• روایت: کسی که زیاد می‌خورد بدنش بیمار می‌شود و قلبش قاسی و سنگدل می‌شود
• روایت: کم است کسی که زیاد بخورد و بیمار نشود
• روایت: کسی که غذایش زیاد باشد سلامتی او کمتر است و خرجش زیاد می‌شود(هزینه غذا - پس از بیماری هزینه طبیب - هزینه تن پروری و با تاکسی سفر کردن و پیاده نرفتن)
• روایت: کسی که زیاد می‌خورد  سلامتی اش کمتر است روزهای بیماری او بیشتر و روز‌های سلامتی او کمتر است و کمتر سالم می‌ماند
• روایت: سلامتی و زیاد خوردن با هم جمع نمی‌شوند
• روایت: هر بیماری(تمام بیماری‌ها) از پرخوری است.به جز تب که میکروبی است و از بیرون وارد می‌شود
• روایت: سلامتی نیست با غذا خوردن(نفی کردن سلامتی با غذا خوردن)-این یعنی تمامی بیماری‌ها از پرخوری است(شاید تب هم از پرخوری باشد زیرا زمینه با پرخوری ایجاد می‌شود تا میکروب راحت وارد بدن بشود)
• روایت: کسی که غذایش کم باشد بدنش سالم است. قلبش صاف میشود
• روایت: اگر مردم در غذاخوردن زیاده روی نکنند بدن‌هایشان معتدل می‌ماند
• روایت: گرسنگی غذا است. غذای روح و غذای قلب است.
• قلب زمانی به خود می‌رسد و خود را تقویت می‌کند که معده گرسنه است و نیاز به پمپاژ خون به معده را نداشته باشد
• روایت: گرسنگی سلامتی بدن است
• روایت: کم خوردن جلوی زیادی از بیماری‌‌های بدن را می‌گیرد
• نتیجه: گرسنگی و کم خوردن مانع بیماری است. زیاد خوردن میشود عدم مانع است برای بیماری
• روایت: کمی غذاخوردن برای نفس و نگهداشتن نفس بهتر است و سبب تداوم و استمرار سلامتی است
• روایت: گرسنگی و بیماری جمع نمی‌شوند. اگر گرسنه (استمرار) بشوی . بیمار نمی‌شوی
• نتیجه گیری از روایت معصوم: گرسنگی و کم خوردن درمان است(زیرا امام فرمودند: گرسنگی و بیماری جمع نمی‌شوند)
• یکی از راه‌های درمان گرسنگی و کم خوردن است
• امام علی ع: همیشه سیر بودن سبب انواع بیماری‌هاست(فشار خون و تری‌گلیسیرین و سرطان و غیره)
• روایت: مبادا شکم را پر کنید زیرا کسی که همیشه سیر باشد، بیماری‌هایش زیاد می‌شود و خواب‌هایش آشفته می‌شود
• روایت: مبادا بطور مداوم سیر باشید. زیرا  ژن بیماری‌ها در بدن وجود دارد  و این سیری سبب تحریک بیماری‌ها و تهییج بیماری‌ها می‌شود و سبب برانگیختن معلولیت‌ها ست